پارکینسون چیست؟
تاریخ انتشار: ۲۹ اردیبهشت ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۷۸۳۲۴۷
آفتاب‌‌نیوز :
پارکینسون (Parkinson) یک اختلال عصبی پیش‌رونده است. این بیماری سیستم عصبی (Nervous system) و قسمت‌هایی از بدن که توسط اعصاب کنترل می‌شوند را تحت‌تاثیر قرار می‌دهد. علائم این بیماری به‌آرامی شروع می‌شوند؛ اما به‌مرور زمان و با پیشرفت بیماری بدتر می‌شوند. این اختلال درمان قطعی نداشته و با مصرف دارو می‌توان تا حدی علائم آن را کنترل کرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
علت بیماری پارکینسون
در این بیماری، نورون‌های (Neurons) جسم سیاه (Substantia nigra) که مسئول تولید دوپامین تولید هستند، به‌تدریج از بین می‌روند. هنگامی که سطح دوپامین در مغز کاهش پیدا می‌کند، علائم این اختلال ظاهر می‌شوند. با این حال، علت اصلی این بیماری هنوز ناشناخته است. دانشمندان حدس می‌زنند که مولفه‌های مختلفی از جمله، ژنتیک، ویروس‌ها و عوامل محیطی در بروز این بیماری نقش دارند. برخی از علت‌های شناسایی شده برای بروز این اختلال عصبی عبارت‌اند از:
ژن‌ها: محققان تغییرات ژنتیکی خاصی را شناسایی کرده‌اند که می‌تواند باعث ایجاد این بیماری شوند.
محرک‌های زیست محیطی: قرار گرفتن در معرض سموم یا آلودگی‌های محیطی مانند گردوغبار منگنز، دود ناشی از جوشکاری و برخی آفت‌کش‌ها، می‌تواند احتمال ابتلا به این بیماری را افزایش دهد.
وجود اجسام لویی (Lewy bodies) در مغز: لویی، توده‌هایی هستند که از تجمع غیر طبیعی پروتئین آلفا سینوکلئین (alpha-synuclein) در سلول‌های مغز به وجود می‌آیند. محققان احتمال می‌دهند، تجمع اجسام لویی در مغز، یکی از دلایل بروز این بیماری است.
ریسک فاکتور‌های اختلال پارکینسون
برخی عوامل می‌توانند احتمال ابتلا به این بیماری را افزایش دهند که عبارت‌اند از:
جنسیت: مردان ۱.۵ برابر بیشتر از زنان به این بیماری مبتلا می‌شوند.
سابقۀ خانوادگی: تحقیقات نشان داده‌اند، افرادی که اعضای درجۀ اول خانواده‌شان به این بیماری مبتلا هستند، بیشتر از سایر گروه‌ها در معرض خطر هستند.
نژاد: شیوع این بیماری در افراد سفیدپوست بیشتر از دیگر نژاد‌ها است.
سن: این عارضه معمولاً در سن ۵۰ الی ۶۰ سالگی ظاهر می‌شود.
علائم بیماری پارکینسون
علائم این بیماری به ۲ طبقۀ علائم اولیه و ثانویه تقسیم می‌شوند. علائم اولیه پیش از ظهور مشکلات حرکاتی بروز می‌کنند و عبارت‌اند از:
کاهش توانایی بویایی (Anosmia)
یبوست (بسیاری از بیماران به‌دلیل کُندی دستگاه گوارش، دچار یبوست می‌شوند)
تغییر دست‌خط فرد (ریز و به هم ریخته شدن دست‌خط)
کاهش حجم صدا و تغییر آن
خمیده شدن پشت فرد.
پس از مدتی، علائم حرکتی بیماران نیز ظاهر می‌شوند که عبارت‌اند از:
لرزش دست و بدن، به‌صورت ریتمیک و هنگام استراحت
حرکات آهسته (Bradykinesia)
سفت شدن بازوها، پاها و بالا تنه
مشکل در تعادل، تلو تلو خوردن و حتی زمین خوردن.
در این مرحله اگر بیماری کنترل نشود، علائم ثانویه ظاهر می‌شوند که عبارت‌اند از:
خنثی بودن چهرۀ فرد، به‌طوری که نمی‌توان احساسات شخص را حدس زد
متوقف شدن ناگهانی هنگام راه رفتن، به‌طوری تصور می‌شود پا‌های فرد روی زمین یخ زده‌اند
کاهش شدید حجم صدا، به‌طوری که تصور می‌شود فرد در حال خفه شدن است
از دست دادن حرکات خودکار، از جمله پلک زدن و لبخند زدن.
سایر علائمی که ممکن است در این بیماران بروز پیدا کند، عبارت‌اند از:
اختلال در خواب
افسردگی و اضطراب
مشکل در حافظه و توجه
توهم.
در صورتی که هر یک از علائم بالا را دارید، توصیه می‌کنیم برای تشخیص دقیق به دکتر مغز و اعصاب مراجعه کنید. همچنین، بهتر است برای بهبود مشکلات حرکتی، یک دکتر ارتوپد در تیم درمان شما وجود داشته باشد.
تشخیص اختلال پارکینسون
هیچ آزمایش خاصی برای تشخیص این بیماری وجود نداشته و پزشک بر اساس معاینات و بررسی علائم، بیماری را تشخیص می‌دهد. برای تشخیص بهتر، پزشک ممکن است از سی‌تی اسکن (CAT scan)، ام‌آرآی (MRI) یا اسکن انتقال‌دهنده دوپامین (DAT) نیز استفاده کند.
درمان بیماری پارکینسون
همان‌طور که در ابتدای مقاله اشاره کردیم، این بیماری به‌طور کامل درمان نمی‌شود؛ اما پزشکان از مجموعه روش‌هایی برای کنترل آن استفاده می‌کنند. درمان‌های ترکیبی این اختلال عبارت‌اند از:
۱. دارو‌ها
پزشکان برای بهبود علائم بیماران ممکن است دارو‌های زیر را برای فرد تجویز کنند:
لوودوپا (Levodopa): این دارو اغلب با داروی کاربی‌دوپا (Carbidopa) تجویز شده و رایج‌ترین درمان این اختلال است.
آگونیست‌های دوپامین (Dopamine agonists): هنگامی که لوودوپا برای یک بیمار موثر نباشد، پزشک از آگونیست‌های دوپامین، مانند بروموکریپتین (Bromocriptine)، پرامیپکسول (Pramipexole) و روپینیرول (Ropinirole) برای درمان استفاده می‌کند.
آنتی‌کولینرژیک‌ها (Anticholinergics): بنزتروپین (Benztropine) و تری‌هگزی‌فنیدیل (Trihexyphenidyl) از جمله آنتی‌کولینرژیک‌هایی هستند که برای درمان این بیماری تجویز می‌شوند.
آمانتادین (Symmetrel)
مهارکننده‌های COMT: انتاکاپون (Entacapone) و تولکاپون (Tolcapone) از جمله مهارکننده‌های COMT هستند که برای بیماران تجویز می‌شوند. تولکاپون می‌تواند باعث آسیب به کبد شود و معمولاً برای افرادی تجویز می‌شود که به سایر درمان‌ها پاسخ نمی‌دهند.
مهارکننده‌های MAO-B: سلژیلین (Selegiline) و رازاگیلین (Rasagiline) نمونه‌ای از مهارکننده‌های MAO-B هستند.
۲. تغییر سبک زندگی
استراحت کافی، تغییر رژیم غذایی، افزایش فعالیت بدنی و ورزش می‌تواند به کنترل این اختلال کمک کند. خوردن غذا‌های سرشار از آنتی‌اکسیدان و امگا ۳ نیز به این بیماران توصیه می‌شود. همچنین، کاردرمانی و فیزیوتراپی نیز می‌تواند به بهبود وضعیت این بیماران کمک کند.
۳. جراحی
اگر افراد مبتلا به پارکینسون با دارو و تغییر سبک زندگی بهبود پیدا نکنند، پزشک به آنها مداخله با جراحی را توصیه می‌کند. روش‌های جراحی برای درمان این اختلال عبارت‌اند از:
تحریک عمیق مغز (DBS): در این روش جراحان الکترود‌هایی را در قسمت‌های خاصی از مغز می‌کارند. پس از جراحی، یک ژنراتور متصل به الکترودها، پالس‌هایی را برای کاهش علائم به مغز این افراد ارسال می‌کند.
درمان با پمپ (Pump-delivered therapy): در این روش یک پمپ در نزدیکی رودۀ کوچک قرار می‌گیرد. پس از آن، دارو‌های لوودوپا و کاربی‌دوپا به‌صورت ژل در این پمپ تزریق شده و سپس به روده کوچک منتقل می‌شوند. این روش باعث می‌شود که قرص‌های مصرفی بیمار تا حد زیادی کاهش پیدا کنند.
جمع‌بندی
پارکینسون یک بیماری پیش‌رونده بوده و علائم آن در طول زمان بدتر می‌شود. اغلب پزشکان با استفاده از معیار هوهن (Hoehn) و یهر (Yahr) این بیماری را به ۵ مرحله تقسیم می‌کنند. اگر این بیماری در مراحل اولیه تشخیص داده شود، کنترل و درمان آن راحت‌تر خواهد بود. بدین‌ترتیب، توصیه می‌کنیم نسبت به علائم اولیه این بیماری هوشیار باشید و در صورت نیاز به دکتر مغز و اعصاب مراجعه کنید
منبع: آفتاب
کلیدواژه: متخصص مغز و اعصاب متخصص ارتوپدی عبارت اند
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت aftabnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آفتاب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۷۸۳۲۴۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
چرا بدن‌درد می‌گیریم؟
به گزارش صدای ایران از ایسنا، با این حال زمانی که در سرتاسر بدنتان درد احساس می‌کنید، به احتمال زیاد این وضعیت ناشی از عفونت، بیماری یا دارویی است که مصرف کرده‌اید.
در ادامه به نقل از «وب ام دی» به چند مورد از دلایل بدن درد می‌پردازیم:
اگر در بازوها، پاها یا هر دو درد دارید، عضلات شما ممکن است خون کافی دریافت نکنند. در ابتدا، ممکن است فقط زمانی که ورزش می‌کنید متوجه آن شوید، اما به مرور زمان ممکن است هنگام نشستن یا راه رفتن آن را احساس کنید. این معمولاً ناشی از وضعیتی به نام تصلب شرایین است و زمانی رخ می‌دهد که در لوله‌هایی که خون را به ماهیچه‌های شما می‌رسانند، انسداد ایجاد می‌شود.
* کم کاری تیروئیداین عارضه زمانی رخ می‌دهد که غده تیروئید شما به اندازه کافی برخی از هورمون‌های کلیدی را تولید نمی‌کند. این وضعیت می‌تواند باعث درد عضلات و مفاصل و همچنین تورم و حساسیت شود. همچنین این وضعیت می‌تواند شما را خسته کند و منجر به مشکلات حافظه، نازک شدن مو، خشکی پوست، کلسترول بالا، کند شدن ضربان قلب و مشکلات دیگر شود. پزشک شما می‌تواند یک آزمایش خون ساده انجام دهد تا متوجه شود آیا کم کاری تیروئید دارید یا خیر. دارو‌ها می‌توانند به جایگزینیِ هورمون‌های از دست رفته کمک کنند.
* آنفلوآنزا یا سایر عفونتهاهنگامی که ویروس آنفلوآنزا وارد بدن می‌شود، تب و احتقان را به همراه می‌آورد و می‌تواند باعث درد ماهیچه‌های شما به خصوص در پشت، پاها و بازوها شود. معمولاً در عرض یک هفته یا بیشتر به خودی خود بهبود می‌یابد، اما اگر بهبود نیافت با پزشک خود تماس بگیرید. همچنین اگر مشکلات سلامتی دیگری دارید و آنفلوآنزا می‌گیرید یا سرفه‌ای دارید که از بین نمی‌رود، باید این شرایط را نیز بررسی کنید. سایر عفونت‌ها از جمله کووید۱۹ و اچ آی وی نیز می‌توانند باعث درد‌های عضلانی شما شوند.
* داروهاداروهایی به نام استاتین‌ها برای کنترل کلسترول بالا استفاده می‌شود و حدود ۳۰ درصد از افرادی که این دارو‌ها را مصرف می‌کنند می‌گویند درد عضلانی دارند. اگر این اتفاق برای شما افتاده است، با پزشک خود صحبت کنید. آنها ممکن است بتوانند داروی متفاوتی به شما بدهند.
لوپوساین یک نوع بیماری خودایمنی است و باعث می‌شود سیستم ایمنی که به طور معمول به محافظت از بدن کمک می‌کند، به بافت‌ها و اندام‌ها حمله کند. زمانی که لوپوس مفاصل یا ماهیچه‌های شما را تحت تاثیر قرار می‌دهد، می‌تواند آنها را سفت کند و حرکت آنها باعث درد شود. هیچ درمانی وجود ندارد، اما دارو‌ها و ورزش‌های خاص می‌توانند به کنترل علائم کمک کنند. با پزشک خود در مورد اینکه چه چیزی برای شما بهتر است، صحبت کنید.
* روماتیسم مفصلی
این نیز یک بیماری خودایمنی است - عمدتاً مفاصل را تحت تأثیر قرار می‌دهد و می‌تواند منجر به از دست دادن استخوان شود. این شرایط می‌تواند باعث درد و التهاب در سراسر بدن شود و مفاصل شما ممکن است به شکل‌های عجیب و غریب متورم شوند. دارو و فیزیوتراپی می‌تواند به کاهش علائم کمک کند، اما هیچ درمانی وجود ندارد. در برخی موارد ممکن است برای ترمیم مفاصل آسیب دیده به جراحی نیاز داشته باشید.
* درماتومیوزیتاین بیماری خودایمنی عضلات و مفاصل را دردناک می‌کند و باعث ایجاد بثورات دردناک، خارش دار، قرمز یا بنفش روی پلک‌های شما می‌شود. همچنین روی بند انگشتان، آرنج‌ها، زانو‌ها و انگشتان پا لکه‌هایی ایجاد می‌کند، می‌تواند پوست شما را خشک کند، مو‌های شما را نازک کند و باعث تورم و تحریک پوست اطراف ناخن‌های دست شود. ممکن است بر اثر عفونت، دارو‌ها یا سرطان ایجاد شود. هیچ درمانی برای این بیماری وجود ندارد، اما پزشک می‌تواند به شما در مدیریت علائم با دارو‌ها و فیزیوتراپی کمک کند.
فیبرومیالژیااین وضعیت می‌تواند باعث درد در مفاصل و ماهیچه‌ها و همچنین مشکلاتی در خواب، خلق و خو و حافظه شود. دانشمندان فکر می‌کنند زمانی اتفاق می‌افتد که مغز سیگنال‌های درد معمولی و خفیف را دریافت و به اشتباه آنها را تشدید کند. ممکن است بر اثر بیماری، جراحی یا استرس شدید روانی ایجاد شود. دارو می‌تواند علائم را کاهش دهد و ورزش و تکنیک‌های آرام سازی مانند یوگا نیز ممکن است سودمند باشد.
* آرتریت پسوریاتیکاین وضعیت ترکیبی از التهاب مفصل و یک اختلال پوستی است. مفاصل دست ها، انگشتان، پاها، زانو‌ها و جا‌های دیگر ممکن است احساس سفتی داشته باشند. درد ممکن است فقط در یک طرف بدن ظاهر شود یا در هر دو طرف متقارن باشد. آرتریت پسوریاتیک ممکن است دامنه حرکتی شما را محدود کند و صبح‌ها شما را خسته کند.
* پلی میوزیتاین عارضه زمانی اتفاق می‌افتد که چیزی – احتمالاً یک ویروس یا مشکلی در سیستم ایمنی شما – باعث التهاب ماهیچه‌های سراسر بدن به ویژه در شکم، شانه‌ها، بالای بازوها و قلب شود. با گذشت زمان، ماهیچه‌های شما شروع به شکستن می‌کنند و ممکن است قورت دادن یا نفس کشیدن سخت باشد. پزشک ممکن است دارو‌هایی را برای کاهش التهاب یا آرام کردن سیستم ایمنی بدن و فیزیوتراپی را برای کمک به بازیابی قدرت عضلانی پیشنهاد کند.
* سندرم خستگی مزمنعلامت اصلی این وضعیت خستگی شدید است که با هیچ چیز دیگری قابل توضیح نیست. ممکن است با ورزش یا فشار روانی بدتر شود، اما استراحت آن را بهتر نمی‌کند. همچنین ممکن است درد عضلانی، مشکلات حافظه، گلودرد، درد مفاصل و سردرد داشته باشید و نتوانید خوب بخوابید. هیچ درمانی برای این بیماری وجود ندارد، اما دارو و فیزیوتراپی می‌تواند به مدیریت علائم شما کمک کند.
* تب منقوط کوه‌های راکیباکتری به نام R. rickettsii باعث آن می‌شود و نیش کنه معمولاً نحوه ابتلا به آن است. بیشتر علائم آنفلوآنزا مانند تب، لرز، سردرد، حالت تهوع، بی خوابی و درد‌های عضلانی را دارد. بثوراتی که خارش ندارند پس از چند روز می‌توانند روی مچ دست و مچ پا ظاهر شوند و سپس پخش شوند. آنتی بیوتیک‌ها آن را درمان می‌کنند و هر چه زودتر آنها را مصرف کنید بهتر است. اگر درمان نشود، می‌تواند منجر به التهاب در ریه‌ها، قلب و مغز و سپس نارسایی کلیه شود.
* بیماری لایمباکتریهای ناشی از نیش کنه نیز باعث این بیماری می‌شوند. این بیماری می‌تواند باعث تب، لرز، خستگی، بدن درد و سردرد شود. لایم همچنین می‌تواند منجر به ایجاد بثورات نیز شود. بیماری لایم با آنتی بیوتیک درمان می‌شود، اما برخی از افراد پس از اتمام دارو همچنان درد و خستگی دارند.
* اسپوندیلیت آنکیلوزاناین یک نوع آرتریت مزمن است که ستون فقرات و گاهی اوقات سینه، زانو و ... را نیز ملتهب می‌کند. این بیماری باعث درد و سفتی عضلات به خصوص در صبح می‌شود. موارد جدی می‌تواند منجر به از دست دادن حرکت در پشت و کمر شود، زیرا استخوان‌های ستون فقرات در کنار هم رشد می‌کنند. همچنین ممکن است بر گردن تأثیر بگذارد. در صورت مشاهده علایم با پزشک خود صحبت کنید، زیرا درمان اولیه می‌تواند به مدیریت این بیماری کمک کند.
* پلیمیالژیا روماتیکااین عارضه به سرعت باعث درد و سفتی در شانه‌ها، گردن، بازوها یا ران‌ها می‌شود که می‌تواند در صبح بدتر شود. همچنین ممکن است تب، خستگی، کاهش وزن، افسردگی و بی اشتهایی داشته باشید. پزشکان فکر می‌کنند ژن‌های خاصی می‌توانند احتمال ابتلا به این عارضه را افزایش دهند. چیزی در محیط، مانند ویروس نیز ممکن است نقش داشته باشد. استروئید‌ها می‌توانند درد و التهاب را کاهش دهند و علائم شما ممکن است از بین بروند، اما این وضعیت می‌تواند عود کند.
علاوه بر مواردی که در بالا عنوان شد، دکتر «پراساد کاسبکار»، یک متخصص در این باره می‌گوید: انواع خاصی از بدن درد می‌تواند با سرطان مرتبط باشد و باید بسیار آگاه بود که این نوع از درد‌ها ممکن است جدی‌تر باشد. به طور کلی، بدن‌درد مرتبط با سرطان دارای دو یا سه ویژگی است.
دکتر کاسبکار انواع درد‌های بدن که می‌تواند نشان دهنده رشد سلول‌های سرطانی باشد را اینگونه فهرست می‌کند:
چنین دردی معمولاً طولانی مدت است و فقط با دارو‌ها یا درمان‌های خاص برای درد تسکین می‌یابد. با قطع دارو ممکن است درد عود کند.
*دردی که با علایم نگران‌کننده همراه استدرد ممکن است با علایم خاص دیگری مانند کاهش وزن، کاهش اشتها، سرفه، خلط خونی، خون در ادرار و بسیاری از علایم دیگر همراه باشد.
درد در قسمت‌های خاصی از بدن بدون بیماری زمینهایویژگی کلیدی سوم و بسیار مهم این است که این گونه از بدن‌درد‌های مرتبط با سرطان معمولاً به طور خاص در نواحی مانند کمر یا بالای شکم نزدیک کبد یا در قسمت‌های خاصی از بدن مانند استخوان قرار دارند. همچنین هیچ عامل مستعد کننده یا سابقه‌ای از تروما یا بیماری وجود ندارد. این نوع بدن درد‌ها در صورت مداوم بودن باید به طور کامل بررسی شوند.
دکتر کاسبکار می‌گوید: اگر درد مداوم در کل بدن یا به‌طور خاص در ناحیه‌ای از بدنتان احساس می‌کنید، باید به جای مصرف دارو‌های مُسکن برای برطرف کردن موقتی آن، با مراجعه به پزشک متخصص، علت اصلی درد را شناسایی و روند درمان را آغاز کنید.
مطالعات نشان می‌دهد که سلامت عاطفی فرد می‌تواند بر تجربه درد تأثیر بگذارد. درک علت درد و یادگیری روش‌های موثر برای مقابله با آن می‌تواند کیفیت زندگی شما را بهبود بخشد.
استراتژی‌های کلیدی مدیریت درد عبارتند از:
- دارو‌های ضد درد
- درمان‌های فیزیکی (مانند ماساژ، آب درمانی و ورزش)
- درمان‌های روان‌شناختی (مانند درمان شناختی رفتاری، تکنیک‌های آرام‌سازی و مدیتیشن)
- تکنیک‌های ذهن و بدن (مانند طب سوزنی)
تصاویر پدر ساواکی مهران غفوریان